இனிய விடியல்...

நாம் இருவரும் பேசிக் கொள்ளும் நேரம்

குறைவானாலும்,

நம் மனம் இரண்டும் பேசிக் கொள்ளும் நேரம்

அதிகம்.

அன்பிற்கு அருகாமை முக்கியம் தான்...

அதைவிடப் புரிதல் முக்கியம்...

நம் புரிதலுக்கு இணை "நாம் மட்டுமே..."

புலரப் போகும் மாதம் நம்மையும் நம் உறவுகளையும் நிறைவான அன்பில் வளரச் செய்யட்டும்.

இனியபாரதி. 

காரணம்...

அவன் அன்பை வெல்ல

யாராலும் முடியாது...

காரணம்,

தாய் 

தந்தை

உறவு

நட்பு

எல்லாம் அவன் தான்!!!

இனியபாரதி. 

என்றும் நிலைக்கும்...

என்றும் நிலைப்பவை!!!

தீராத அவன் காதல்...

கொஞ்சலில் அவள் வெட்கம்...

சந்திக்கக் கிடைக்கும் சந்தர்ப்பங்கள்...

அவன் கொடுக்கும் மல்லிகையின் மணம்...

இனியபாரதி. 

எல்லாம் மாறலாம்...

எது மாறினாலும்

அவனுக்கு அவள் மீதுள்ள அன்பும்

அவளுக்கு அவன் மீதுள்ள அன்பும்

மாறாது...

காரணம் ஒன்றே ஒன்று தான்...

"அவர்களின் உண்மையான அன்பு"

இனியபாரதி. 

ஊடல் வழி காதல்...

அவளுடன் சண்டையிட்ட

பல நாட்களை நினைத்துப் பார்க்கையில்,

எம் அன்பின் ஆழத்தை

உணர முடிகிறது.

இனியபாரதி. 

அன்பு மட்டுமே...

எல்லாவற்றிலும் முதலிடம் பிடிப்பது

அன்பு மட்டுமே...

அந்த ஒற்றைச் சொல் தான்

அகில உலகையும் ஆட்டிப் படைக்கும்

சக்தி மிக்கது!!!

இனியபாரதி. 

கொஞ்சம் மட்டும் போதும்...

அவள் கொடுப்பது எதுவாக இருந்தாலும்

எனக்குக் கொஞ்சம் மட்டும் போதும்

என்ற மனநிலை எல்லோருக்கும் வருவதில்லை

அவனைப் போல!!!

இனியபாரதி. 

கர்வம் தான்...

நான் கர்வப்பட்ட நேரங்கள் மிகப் பல...

அதிலும் குறிப்பாக,

அவள் புன்னகையின் அழகால் தோன்றும்

கன்னக் குழிகள்

எனக்குரியவை என்றென்னும் போது

எழும் கர்வம் கொஞ்சம் அதிகம் தான்!!!

இனியபாரதி. 

காலம்... நேரம்....

காலமும்

நேரமும்

சரியாகக் கூடி வரும் போது

நினைத்தவை நடக்கும் என்ற

உறுதி மட்டும் கொள்!!!

இனியபாரதி. 

ஏற்றுக்கொண்டு தான் ஆக வேண்டும்...

அன்பு என்ற ஒற்றைச் சொல்

எல்லாவற்றையும் மறக்கச் செய்யும்....

மனிக்கவும் செய்யும்...

காலம் சிலரை மறக்க முடியாமலும்

மன்னிக்க இயலாமலும்

இருக்கும் நிலைக்கு

நம்மைத் தள்ளி விடும்...

இனியபாரதி. 

நான் இல்லை....

நினைப்பதெல்லாம் நடக்க

நான் ஒன்றும் கடவுளும் இல்லை...

வேண்டிக் கொள்ள

நான் பக்தனும் இல்லை...

இனியபாரதி. 

தருமம் எப்படி மறுபடியும் வெல்லும்?

இங்கு தர்மம் என்பது என்ன என்று தெரியவில்லை?

சூது யாரிடம் இருந்து யாருக்கு என்று தெரியவில்லை?

எப்படிக் கவ்வும் என்று தெரியவில்லை?

"தருமம் எப்படி மறுபடியும் வெல்லும்?" என்ற நம்பிக்கை கொஞ்சம் கூட இல்லை....

இனியபாரதி. 

எனக்கு மட்டும் ஆனவன்....

அவனுக்காக 

என் ஒரு சிறு முயற்சி கூட

அவ்வளவு ஆனந்தத்தைத் தருகிறது...

காரணம்!!!

அவன் என்னுடையவன்...

எனக்கு மட்டுமானவன்....

இனியபாரதி. 

கண்ணுக்கு அழகு...

அவள் கண்ணுக்கு 

அழகென்று பட்டதெல்லாம்

நலமாய் இருந்தாலும்

தேவை இல்லாத பட்சத்தில்

வேண்டாம் என்று சொல்வதையே

கற்றுக் கொண்டாள்!!!

இனியபாரதி. 

மறைந்த... மறந்த வார்த்தைகள்.....

மன அமைதி

மெளனம்

சாந்தம்

அன்பு

கருணை

காதல்

நேசம்

சிரிப்பு

உண்மை

இது போன்ற பல வார்த்தைகளை

பலருக்கும் அடிக்கடி ஞாபகப்படுத்த வேண்டி இருக்கிறது!!!

இனியபாரதி. 

திரை விலக்கப்பட்ட அவள்...

திரைக்குப் பின்னால்

தன் அடையாளத்தை 

மறைத்து நின்ற அவள்!!!

தன்னை அடையாளப்படுத்த

ஒரு திரையைத் தேர்ந்தெடுத்து

அதில் அனைவரும்

தன் முகம் கண்டு களிக்க

ஆசைப்பட்ட  "வீரமங்கை!!"

இனியபாரதி. 

முரட்டுவேசம்....

தீண்டிச் செல்லும்

தென்றல் காற்றும் அறியும்

அவள் மனம் மிகவும் மென்மை என்று!!!

அதை

ஒப்புக் கொள்ள மறுக்கும்

அவள் முரட்டு வேசம் தான்

அனைத்தையும் களைக்கும்!!!

இனியபாரதி. 

முடியவில்லை...

கனவில் வந்தால் கூட

சமாளித்து விடலாம் போல!

நேரில் வந்தால் தான்

சமாளிக்க முடியவில்லை 

'அவளை...'

இனியபாரதி. 

தெளிவான அவன்...

பார்ப்பதும்

கேட்பதும்

உணர்வதும்

உறவாடுவதும்

உரையாடுவதும்

அவள் மட்டுமே அன்றி 

வேறிருக்கக் கூடாது 

என்பதில் மட்டும் 

"தெளிவான அவன்!"

இனியபாரதி. 

இரண்டும் கஷ்டம் தான்....

கொடுப்பதும் கஷ்டம்

கேட்பதும் கஷ்டம்

"உன்னை மட்டும்..."

இனியபாரதி. 

உன் மனம் அழகு!

காவல் காக்கும் அளவுக்கு

எங்கிருந்து வந்தது

அந்த அன்பு?

என ஆச்சரியப்பட வைக்கும் உன்னை

வியந்து போற்றாமல் இருக்க

மனம் இல்லை...

உன் மனம் அழகு!

உன் செயல்களும் அழகு!

நானும் உனைப் போல் இருக்க ஆசை...

இனியபாரதி. 

எல்லாம் இருக்கிறது என்று...

எல்லாம் இருக்கிறது என்று

அடக்கிக் கொண்டு

அவன் இல்லாமல் வாழ்வது

அவ்வளவு சுலபம் இல்லை...

இனியபாரதி. 

ஒன்று மட்டும் நிச்சயம்....

அவள் 

இருந்தாலும்

இல்லாவிட்டாலும்

அவன் உலகம் இயங்கும் என்பது நிச்சயம்!!!

இனியபாரதி. 

தெரிந்தே தெரியாமல்...

பிரிவு ஒரு பாரம் என்பது தெரிந்தே

பிரியத் துணிந்த

துணிச்சல் மட்டும் தான் மிச்சம்!!!

ஏன் இந்த வீண் வேசம் என்று அவளைப் பார்த்து

அவ்வப்போது கேட்டுக் கொள்கிறான்...

இனியபாரதி.

போதை...

அதிகாலையில் அருகில் இருந்தது போன்ற உணர்வு...

இடைவேளைகளில் தழுவிச் சென்ற தாக்கம்...

உணவுப் பரிமாற்றத்தில் உள்ளம் பரிமாறிய ஞாபகம்...

அந்திமாலை நடைப்பயிற்சியில் கை கோர்த்து சென்ற நினைவு...

இரவு படுக்கையில் மூச்சுக் காற்றின் உஷ்ணம்...

இவை எல்லாம் "வெறும் போதையே..."

இனியபாரதி. 

அவளும் கூட...

மல்லிகையும் அவளும் ஒன்று...

வாடாமல் இருக்கும் போது மணம் வீசும் மல்லிகை...

வாடி விட்ட பின் தெருவில் வீசப்படுகிறது...

அவளும் கூட...

இனியபாரதி. 

அவனுக்குத் தெரியும்...

பல நேரங்கள்

நாம் எதிர்பார்க்காத

நிகழ்வுகள் 

நாம் வாழ்வையே 

புரட்டிப் போடும்...

ஆனால்

அவை நல்லவை என்பது அவனுக்குத் தெரியும்...

இனியபாரதி. 

அங்கு தான்...

எனக்கான அவனது நேரம்

மிகவும் விலையேறப்பெற்றது...

ஏனெனில்

அங்கு தான் 

அன்பும் ஆசையும் பகிரப்படுகின்றன...

இனியபாரதி.